Ja het is rood, maar ik zit in een workout

A
ls ik door fiets de stad word ik bijkans aangereden door een automobiliste. Ik wil uit  automatisme op mijn voorhoofd tikken als ik zie dat ze woedend naar een verkeersbord wijst. Ik kijk van de vrouw naar het bord naar de vrouw en haal vragend mijn schouders op: géén idee wat het betekent.

Sinds mijn verkeersexamen heb ik me niet meer serieus in verkeersborden verdiept. Voor mijn Australische learner’s permit bestudeerde ik nog wel een boekje met exotische verkeersregels, maar daarvan staan me vooral nog het links rijden en de waarschuwingsborden voor kangoeroes, wombats en emoes voor de geest.